#BaczNaNiego Pasterze 2020-12-05

Jeżeli kiedyś zastanawiałeś się, jaki jest klucz powoływanych przez Boga ludzi do szczególnej posługi w kościele to możliwe, że doszedłeś do tego miejsca, w którym i ja przeżyłem swoistego rodzaju zgrzyt. Na początku wyznaczasz wszystkie cechy tego, jaki ma być idealny ksiądz, proboszcz, biskup czy siostra zakonna. Znaczy te wszystkie cechy, których Tobie nie chce się realizować, bo to oni są powołani do wyższych rzeczy. Potem patrzysz, jaka jest rzeczywistość i tutaj mało kto się ostoi… no może Matka Teresa z Kalkuty i kilku świętych. I wychodzi na to, że mało kto dorasta do wyśrubowanych wymagań. Zawsze mnie to irytowało, gdy ktoś mówił o kimś, że ten ma powołanie, a tamten nie ma. Pan Bóg wybiera kogo chce do czego chce i kiedy chce. Ty masz rozeznać swoje powołanie i wspierać innych.

Gdy weźmiemy Pismo Święte to zobaczymy, że wymagania względem biskupów są dość niskie: W liście do Tymoteusza czytamy „Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania, nieprzebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości, z całą godnością. Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? Nie [może być] świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę nie wpadł w diabelskie potępienie. Powinien też mieć dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątrz, żeby się nie naraził na wzgardę i sidła diabelskie”. W liście do Tytusa jest podobnie. Wymagania możliwe do zrealizowania… no może w obecnych czasach wersja celibatariusz z doktoratem z teologii.

Tak jak wszędzie, w każdej grupie ludzi mogą się tam znaleźć ci, którzy są świetnymi duszpasterzami, szafarzami czy siostrami zakonnymi, jak i ci, którzy pogubili się i ich własny grzech niszczy jedność Kościoła. Oczywiście lepiej, żebyśmy mieli świetnych duszpasterzy. Gdy ktoś uczyni zło, skrzywdzi kogoś to powinien być pociągnięty do odpowiedzialności. Kropka.

W przytoczonym poprzednio fragmencie najbardziej porusza mnie zdanie „Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży?”. Można je spokojnie zastosować do każdego człowieka próbującego naprawiać Kościół gadaniem przy herbatce.

Jeżeli cały czas wobec znajomych twierdzisz, że „biskupi powinni zrobić to i to w działalności duszpasterskiej”, a „proboszcz powinien zrobić to i to” to chyba najwyższy czas, aby uzmysłowić sobie, że to ten sam poziom mądrości co u faceta, oglądającego w telewizji mecz i głoszącego pouczenia o tym, jak wytrenować kadrę piłki nożnej… sprzed telewizora z piwkiem w ręku. Słaby obrazek, nawet jeśli sączysz dobrą kawę albo herbatę wypowiadając święte mądrości.

Pomyśl dzisiaj nad tym, jak możesz pomóc w swojej wspólnocie parafialnej?

Słowa kluczowe: powołanie, ideał, odpowiedzialność, mądrość, pomoc

Tagi:mądrość, powołanie, odpowiedzialność, ideał.